Την περασμένη άνοιξη ο Υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας Τζούλιο Τρεμόντι και ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι πίεσαν ασφυκτικά τις ιταλικές τράπεζες να αντλήσουν νέα κεφάλαια προκειμένου να ενισχύσουν τους ισολογισμούς τους. Η προσπάθειά τους αυτή προσέκρουσε σε δυσκολίες καθώς οι τράπεζες διαμαρτύρονταν, υπεξέφευγαν και αντιστέκονταν.
Έχοντας κάποιο δίκιο, υποστήριζαν ότι αυτές δεν έμοιαζαν με πολλούς άλλους ξένους ανταγωνιστές τους την επαύριον της νομισματικής κρίσης. Όντως, σε αντίθεση με τα τραπεζικά ιδρύματα των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Ιρλανδίας και της Ισπανίας το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας δεν είχε προσφύγει σε αχαλίνωτες χορηγήσεις πιστώσεων, ούτε είχε παράγει κερδοσκοπικές φούσκες στην αγορά ακινήτων. Τουτέστιν, καμία καταστροφή από τα προβληματικά χρέη δεν διαγράφονταν στον ορίζοντα.
Τελικά πάντως, με την εξαίρεση της UniCredit, οι ιταλικές τράπεζες υπέκυψαν στις πιέσεις και συγκέντρωσαν νέα κεφάλαια ύψους 10 δις ευρώ. Η τελευταία τράπεζα που ολοκλήρωσε με επιτυχία την έκδοση δικαιωμάτων ήταν η Montei dei Paschi, που την περασμένη βδομάδα συγκέντρωσε 2,15 δις ευρώ.