Το Σάββατο το βράδυ συναντήθηκα μ' ένα φίλο ορκωτό λογιστή στο επάγγελμα, για κουβεντούλα και τσιπουράκι, ο οποίος αυτή την εποχή εκτός των άλλων ελέγχει τα οικονομικά ενός μεγάλου δήμου της ανατολικής αττικής. Για να είμαι ειλικρινής δεν ανέφερε κάποια παρατυπία ή υπερβολή από πλευράς του δήμου αλλά σταθηκε σε ενα συγκεκριμένο γεγονός που έχει μεγαλό ενδιαφέρον η μαθηματική του προσεγγιση. Οπως κάθε δήμος, έτσι και ο συγκεκριμένος έχει στην ευθύνη του τη λειτουργία των παιδικών σταθμών για τους οποίους η οικονομική συμμετοχή του κάθε παιδιου είναι 250 € ανά μήνα και τα υπόλοιπα κόστη λειτουργίας καλύπτονται από τον δήμο. Για τη μαθηματική μας προσεγγιση θα σημειώσω οτι το αντίστοιχο κόστος σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό είναι περίπου 600 € το μήνα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του έλέγχου, το κόστος λειτουργίας των σταθμών ξεπέρασε τα 3.000.000 €.
Μέ βάση τα στοιχεία και το πλήθος των παιδιών που φιλοξενεί στους σταθμούς ο δήμος, αν χρηματοδοτούσε με 600 € κάθε παιδί προκειμένου να πάει σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό θα πετύχαινε:
- Την μηδενική συμμετοχή των παιδιών από πλευράς κόστους.
Για κάποιον που αμοίβεται με το βασικό μισθό η συμμετοχή στο κόστος σήμερα δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη μιας και είναι το 30% του μισθού του.
- Θα έδινε μεγαλύτερη ευελιξία στους γονείς προκειμένου να στείλουν τα παιδία σε σταθμό της αρεσκείας τους ή αν θέλετε της εμπιστοσύνης τους.
- Και το συνολικό κόστος του δήμου μέσα από μια τέτοια κίνηση δεν θα ξεπερνούσε το 1.500.000 €.
Το συνολικό όφελος του δήμου αν ακολουθούσε την παραπάνω τακτική θα ήταν πάνω από 1.500.000€. Αν λάβουμε επίσης υπ' όψιν οτι θα μπορούσε ο δήμος να διαπραγματευτεί με τους ιδιώτες επιχειρηματίες τα κόστη αντιλαμβάνεστε οτι το όφελος θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, ενώ θα έδινε κίνητρα για δημιουργία νέων επιχειρήσεων με οτι συνεπάγεται αυτό.Αν προσθέσει κανείς τα λειτουργικά κόστη όπως ενοίκια, λογαριασμοί ΔΕΚΟ κλπ το οφελος είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Στα πλαίσια μιας τέτοιας διαπραγμάτευσης με ιδιώτες θα μπορούσε να απορροφηθεί και το εκπαιδευτικό προσωπικό που ήδη απασχολείται στους σταθμούς του δήμου.
Η μαθηματική και μόνο προσέγγιση του θέματος δείχνει οτι διαχειριστικά η συγκεκριμένη επιλογή έιναι λανθασμένη και κατά την αποψή μου κινείται στα πλαίσια μιας νοοτροπίας που πρέπει επιτέλους ν' αλλάξει.
Σαφέστατα υπάρχει ένας κύκλος προμηθευτών, υπαλλήλων, πολιτικών κλπ που θα δυσαρεστηθεί αν αλλάξει η συγκεκριμένη πολιτική του δήμου αλλά επιτέλους δεν μπορούν μια χούφτα άνθρωποι να πηγαίνουν μια ολόκληρη κοινωνία πίσω για τα προσωπικά τους οφέλη.
Τέλος έχω την εντύπωση οτι αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω αφορούν όλους τους δήμους της χώρας και πιθανότατα όχι μόνο τους παιδικούς σταθμούς.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
No comments:
Post a Comment