«Σανίδα Σωτηρίας» για βιώσιμες επιχειρήσεις το άρθρο 99

Του  Κ. Σεγρεδάκη

 

Η διαδικασία συνδιαλλαγής είναι ένα σύνολο από δικαστικές και εξώδικες ενέργειες που γίνονται προκειμένου να μπορέσει ο επιχειρηματίας που βρίσκεται σε επαπειλούμενη πτώχευση να διασώσει την επιχείρησή του, προβαίνοντας σε ένα διακανονισμό των οφειλών του με τους πιστωτές του.

Με την Διαδικασία συνδιαλλαγής δίνεται η δυνατότητα στην επιχείρηση που βρίσκεται κοντά στην πτώχευση να συνεχίσει τη δραστηριότητά της, χωρίς να κινδυνεύει από τα εκκρεμή ή μη μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης (κατασχέσεις κ.λπ), που γεννήθηκαν πριν τη σύναψη της συμφωνίας συνδιαλλαγής, εφόσον όλα αυτά αναστέλλονται για όσο χρόνο διαρκεί η συμφωνία.

Κατά τη διάρκεια της συμφωνίας συνδιαλλαγής δεν μπορεί να γίνει κατάσχεση σε περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης ή προσωπική κράτηση κατά του οφειλέτη, όμως μπορούν να ασκηθούν εγκλήσεις κατά του οφειλέτη. Ωστόσο, οι αποφάσεις που θα εκδοθούν επί των αγωγών, δεν θα μπορούν να εκτελεστούν για όσο διαρκεί η συμφωνία μεταξύ των πιστωτών και του οφειλέτη. Για την επιχείρηση που βρίσκεται σε παροδική αδυναμία να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, η διαδικασία αυτή αποτελεί μία ασφαλή εναλλακτική επιλογή έναντι της πτώχευσης.

Στη διαδικασία της συνδιαλλαγής δύναται να υπαχθεί κάθε οφειλέτης, ο οποίος σε περίπτωση πτωχεύσεως θα είχε πτωχευτική ικανότητα, δηλαδή κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, έμπορος ή ένωση προσώπων με νομική προσωπικότητα που επιδιώκει οικονομικό σκοπό. Βασικές προϋποθέσεις υπαγωγής στην διαδικασία συνδιαλλαγής είναι:

1. Η αποδεδειγμένη παρούσα ή προβλέψιμη οικονομική αδυναμία και

2. Ο οφειλέτης να μην έχει εισέλθει σε κατάσταση παύσης πληρωμών.

Η οικονομική αδυναμία δεν απαιτείται να είναι παρούσα, αρκεί η εκτίμηση και η ύπαρξη ενδείξεων συγκεκριμένων και όχι αφηρημένων, ότι στο άμεσο μέλλον η επιχείρηση θα αντιμετωπίσει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες. Εκτιμάται από αρκετούς νομικούς ότι η επαπειλούμενη οικονομική αδυναμία επιτρέπει την πιο ευχερή προσφυγή στην διαδικασία συνδιαλλαγής και αυτό διότι η «παρούσα» οικονομική αδυναμία δεν απέχει πολύ της παύσης των πληρωμών και του κινδύνου της πτώχευσης.

Εάν πληρούνται οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις υποβάλλεται αίτησης για το άνοιγμα της διαδικασίας προς το αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο. Κατά την κατάθεση της αίτησης συνδιαλλαγής, απαιτείται γραμμάτιο κατάθεσης 5.000 ευρώ στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αμοιβή του πραγματογνώμονα και του μεσολαβητή. Ακολούθως, εφόσον το πτωχευτικό δικαστήριο πιθανολογεί το βάσιμο της αιτήσεως και την σκοπιμότητα της αιτούμενης συνδιαλλαγής, αποφασίζει το άνοιγμα αυτής, ορίζοντας μεσολαβητή. Ο μεσολαβητής έχει ως αποστολή την εξεύρεση λύσεων για την συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησής διακανονίζοντας τις οφειλές προς τους πιστωτές, οι οποίοι εκπροσωπούν την πλειοψηφία των οικονομικών υποχρεώσεων, όπως αυτές εμφανίζονται στα εμπορικά βιβλία της επιχείρησης. Σκοπός του μεσολαβητή είναι με τη συμφωνία που θα επιτευχθεί να δίδεται η δυνατότητα στον οφειλέτη να διασώσει την επιχείρησή του με κάθε πρόσφορο μέσο. Με την ίδια απόφαση το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να διατάξει οποιοδήποτε εξασφαλιστικό μέτρο κρίνει αναγκαίο για να αποτραπεί κάθε επιζήμια για τους πιστωτές μεταβολή της περιουσίας του οφειλέτη ή μείωση της αξίας της.

Εφόσον επιτευχθεί η συμφωνία συνδιαλλαγής μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δέκα (10) ημερών από την υπογραφή της, εισάγεται στο δικαστήριο προς επικύρωση και λήξη της διαδικασίας της συνδιαλλαγής. Επισημαίνουμε ότι η ανωτέρω επικύρωση δεν πραγματοποιείται από το δικαστήριο σε περίπτωση που:

1. Ο οφειλέτης κατά την σύναψη της συμφωνίας βρίσκεται σε κατάσταση παύσης των πληρωμών,

2. Οι όροι της συμφωνίας δεν εξασφαλίζουν την διάρκεια της επιχειρηματικής δραστηριότητας,

3. Θίγονται τα συμφέροντα των πιστωτών που δεν υπέγραψαν την συμφωνία,

4. Η διάρκεια ισχύος της συμφωνίας συνομολογείται για διάστημα πέραν των δύο (2) ετών από την επικύρωσή της, όπως ίσχυε μέχρι πρόσφατα, το οποίο όμως διάστημα μετετράπη σε τέσσερα (4) αντί των δύο ετών δυνάμει του άρθρου 34 παρ. 1β του Ν. 3858/2010 για τη μεταβατική περίοδο από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 θα ισχύει πάλι το διάστημα των δύο ετών.

Εάν δεν δύναται να επιτευχθεί συμφωνία συνδιαλλαγής, εντός του οριζόμενου χρονικού διαστήματος, ο μεσολαβητής ενημερώνει άμεσα τον πρόεδρο του πτωχευτικού δικαστηρίου, ο οποίος εισάγει αμέσως την υπόθεση στο δικαστήριο προκειμένου να ληφθεί η απόφαση για τον τερματισμό αυτής. Το δικαστήριο έχει την δυνατότητα κατόπιν αιτήσεως οιουδήποτε πιστωτή που έχει υπογράψει την εν λόγω συμφωνία, σε περίπτωση μη εκπλήρωσης των όρων της συμφωνίας αυτής, να κηρύξει την λύση της.

Πρακτική αξία της Διαδικασίας Συνδιαλλαγής

Η διαδικασία συνδιαλλαγής, αποτελεί ένα θεσμό με ευνοϊκά αποτελέσματα για τον οφειλέτη διότι:

1. Αποσκοπεί στην πρόληψη της πτώχευσης αφού έχει ως πρωταρχικό σκοπό τη συνέχιση της λειτουργίας βιώσιμων επιχειρήσεων, οι οποίες αντιμετωπίζουν πρόσκαιρες οικονομικές δυσκολίες.

2. Αναστέλλονται τα μέτρα ατομικής αναγκαστικής εκτέλεσης. Η Διαδικασία συνδιαλλαγής δίνει τη δυνατότητα στην επιχείρηση να συνεχίσει τη δραστηριότητά της, χωρίς να κινδυνεύει από τα εκκρεμή ή μη μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης (κατασχέσεις κλπ), όμως μπορούν να ασκηθούν εγκλήσεις (μηνύσεις) κατά του οφειλέτη και αγωγές. Οι αποφάσεις που θα εκδοθούν όμως επί των αγωγών, δεν θα μπορούν να εκτελεστούν για όσο διαρκεί η συμφωνία μεταξύ των πιστωτών και του οφειλέτη.

3. Δίνεται η δυνατότητα στους Δημοσίους φορείς (Ασφαλιστικά Ταμεία, ΔΟΥ, κτλ) να συμμετέχουν, ως πιστωτές, στην διαδικασία συνδιαλλαγής.

4. Αναστέλλεται για ένα χρόνο (μεταβατική περίοδος μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014-από 1η Ιανουαρίου 2015 το διάστημα είναι 6 μηνών) η κήρυξη πτώχευσης.

5. Η συμφωνία, όταν επικυρωθεί, δεν δεσμεύει τους πιστωτές που δεν υπέγραψαν, ωστόσο τα αποτελέσματα της επικύρωσης για αναστολή ατομικών ή συλλογικών καταδιώξεων λειτουργούν και σε βάρος των πιστωτών που δεν υπέγραψαν.